Συνέντευξη στη Μαρία Κωνσταντοπούλου

Η χορογράφος Εύη Δημητρίου μας μιλά για την παράσταση χορού Fountains of Mojitos, που θα παρουσιαστεί την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου, στις 21.00, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Μιλήστε μας για την παράσταση σας και τους συνεργάτες σας;

Μέσα από την παράσταση, στόχος μας είναι να εκθέσουμε στερεότυπα που επικρατούν γύρω από τη γυναίκα και να αναδείξουμε διάφορες πλευρές της. Ασχολούμαστε με το πώς βιώνει τη σεξουαλικότητα, την εγκυμοσύνη, το αλλαγμένο σώμα της, καθώς και τη συναισθηματική της πορεία. Από την ντροπή μέχρι την ευχαρίστηση, από τη σιωπηλή αμηχανία στο γέλιο, από τη συνεσταλμένη αυτο-εξερεύνηση αισθησιακών ή δυναμικών συναντήσεων σε ενθουσιώδεις συναντήσεις συνύπαρξης.

Για την παράσταση προσκάλεσα μια ομάδα χορευτριών που θαυμάζω τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άτομα. Μια ομάδα που μοιράζεται τους ίδιους προβληματισμούς. Όλες οι χορεύτριες έχουν ήδη χαράξει μια σημαντική πορεία στον χορό, και έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στον χώρο.  Επίσης, η κάθε χορεύτρια παρόλο που στο παρόν στάδιο έχει βάση την Κύπρο, κατάγεται από διαφορετική χώρα που αυτό σημαίνει και διαφορετικές αναφορές.  Η ομάδα απαρτίζεται από τη Ράνια Γλυμίτσα από την Ελλάδα, τη Μιλένα Ούγκρεν Κούλας από τη Σερβία, τη Julia Brendle από τη Γερμανία και την Ελευθερία Σωκράτους από την Κύπρο.

Επέλεξα αυτές τις συγκεκριμένες γυναίκες, διότι ήξερα ότι ανάμεσά μας, μπορούν να συζητηθούν πολλά από τα θέματα που με απασχολούν, όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, το πώς μια γυναίκα- μητέρα - χορεύτρια συνεχίζει την καριέρα της, το κατά πόσον το σύστημα ή η κοινωνία βοηθούν σε αυτό, πώς ανταποκρίνεται στις μεταβολές του σώματος, ποια είναι τα στερεότυπα που επικρατούν γύρω από τη γυναίκα. Μέσω όλων αυτών των ανταλλαγών, είτε σε φιλοσοφικό επίπεδο είτε σε σωματικό, στο στούντιο δημιουργείται η παράσταση «fountains of mojitos», ένα σύμπαν τεσσάρων γυναικών στο οποίο ο θεατής εισέρχεται και αφήνεται ελεύθερος να ταξιδέψει μέσω σκέψης και ενέργειας. 

Δραματουργός της παράστασης είναι ο παγκοσμίου φήμης Βέλγος δραματουργός Guy Cools. Tον σχεδιασμό φωτισμού ανέλαβε ο συνεργάτης της ομάδας Aleksandar Jotovic και τα κοστούμια επιμελήθηκε η Κρίστια Μιχαηλίδου.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό και ποιο είναι το μήνυμα των χορογραφιών σας

Με τον χορό ασχολήθηκα από πολύ μικρή. Γύρω στα τέσσερά μου χρόνια άρχισα και εγώ μπαλέτο όπως τα πλείστα κορίτσια τότε, και συνέχισα με μπαλέτο και μοντέρνο χορό μέχρι τα 17 μου.  Μετά έφυγα για σπουδές στην Αγγλία και αποφοίτησα σε επιστημονικό κλάδο.  Είχα όμως έντονη την ανάγκη του χορού στη ζωή μου και γι’αυτό επέστρεψα σε αυτόν με σπουδές στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance στο Λονδίνο και έπειτα με υποτροφία στο Limon Institute. Το ότι χρειαζόμουν τον χορό ως μέρος της ύπαρξης μου ήταν μία πολύ συνειδητή απόφαση. Με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι η χορογραφία αποτελεί τον δικό μου προσωπικό τρόπο να εκφράσω την άποψή μου για κοινωνικοπολιτικά θέματα.  

Στις παραστάσεις μου δημιουργώ μικρά ανοίγματα επικοινωνίας, ως τόπους και χρόνους συνάντησης με το κοινό. Εκεί ανάμεσα, μπορούν να συντελεστούν οι πιο βαθιές αλλά και προσωπικές μετατοπίσεις. Αυτό ισχύει και για τους ίδιους τους θεατές αλλά και για τους περφόρμερ. Ερευνώ και εκθέτω ζητήματα γύρω από τη γυναίκα, την πατριαρχία, την ταυτότητα, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, μέσα από τη φεμινιστική προοπτική, και συχνά με μια παιχνιδιάρικη διάθεση.

Πέραν του αποτελέσματος της παράστασης, σημαντική είναι για μένα η ίδια η χορογραφική διαδικασία. Η “ηθική” της πρόβας και η ατμόσφαιρα που προκύπτει την ώρα της δημιουργίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας. Έτσι, οι συντελεστές είναι ταυτόχρονα συν-δημιουργοί της παράστασης, και έχουν τον χώρο να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις.

Σκέψεις και συναισθήματα που δημιουργεί η παράσταση σας στον θεατή;

Όπως γράφει και ο δραματουργός της παράστασης Guy Cools, «οι χορευτές βρήκαν μια γλώσσα του σώματος που επιτρέπει στον θεατή να κρυφακούσει τις οικείες συζητήσεις τους, και να βιώσει ένα αντίστοιχο συναισθηματικό και ενεργειακό ταξίδι.»

Εννοείται ότι για τον κάθε θεατή αυτό το ταξίδι θα είναι διαφορετικό. Θα βασίζεται στις ξεχωριστές βιωματικές του εμπειρίες αλλά και τους συνειρμούς που θα κάνει, καθώς παρακολουθεί την παράσταση.

Πώς αποφασίσατε να κάνετε μια παράσταση με θέμα τη γυναίκα και διάφορες καταστάσεις που βιώνει καθημερινά;

Μέσα από την πορεία μου στον χρόνο και την εναλλαγή των ρόλων και των ιδιοτήτων που αποκτούσα -κόρη, μαθήτρια, περφόρμερ, σύντροφος, μητέρα, πολίτης- άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι το σώμα είναι ένα μέσo για να επιβάλουν οι διάφοροι θεσμοί (οικογένεια, σχολείο, πολιτεία κτλ.) τις πολιτικές τους. 

Παρατηρούμε όλο και πιο συχνά τις επιβολές που γίνονται στο σώμα είτε άμεσα - για παράδειγμα μέσα από τη σεξουαλική παρενόχληση κυρίως γυναικών - είτε με έμμεσο τρόπο - μέσα από κοινωνικά ταμπού και τις προσδοκίες της κοινωνίας. Βιώνουμε επίσης, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, πολιτικές αποφάσεις που αφορούν το σώμα μας.

Όλες αυτές οι επιβολές στο σώμα, κοινωνικές και πολιτικές, μας δημιουργούν ένα φόβο, μια ανασφάλεια για τη σχέση μας με το ίδιό μας το σώμα. Αισθάνομαι ότι ξεχάσαμε τη δύναμη που έχει, και χάσαμε την εμπιστοσύνη στο σώμα μας. Μαζί και την εμπιστοσύνη στην προσωπική μας κρίση. 

Με έναυσμα τη δική μου προσωπική ματιά στις αντιθέσεις μεταξύ του τι θέλω και τι εγώ έχω ανάγκη, αλλά και το τι αναμένουν οι άλλοι από εμένα, εξέτασα το ερώτημα: πώς το προσωπικό μπορεί να γίνει συλλογικό; Kάπως έτσι, άρχισε η καλλιτεχνική έρευνα για την παράσταση. Προσκάλεσα τέσσερις γυναίκες χορεύτριες και παράλληλα μητέρες που θαυμάζω τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άτομα. Μέσα από μια διαρκή ανταλλαγή σκέψεων, πεποιθήσεων και κινησιολογικής έρευνας, προέκυψε η παράσταση Fountains of Mojitos.

Τι λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης για εσάς;

Εμπνέομαι από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, τις εικαστικές τέχνες αλλά και από την ίδια την καθημερινότητα. Για τη συγκεκριμένη παράσταση, επηρεάστηκα από τη φεμινίστρια συγγραφέα Rebecca Solnit και το βιβλίο της, Men explain things to me, το οποίο με ειρωνικό και χιουμοριστικό τρόπο πραγματεύεται στερεοτυπικές συμπεριφορές γύρω από την πατριαρχία και το φύλο. 

Η Εύη Δημητρίου

Συντελεστές Παράστασης:

Ιδέα/Χορογραφία: Εύη Δημητρίου

Σε συνεργασία με τις χορεύτριες: Ράνια Γλυμίτσα, Μιλένα Ούγκρεν Κούλας, Julia Brendle, Ελευθερία Σωκράτους

Δραματουργία: Guy Cools

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αλεξάντερ Γιότοβικ

Στυλιστική επιμέλεια: Κρίστια Μιχαηλίδου

Φωτογραφία: Παύλος Βριωνίδης

Παραγωγή: Ομάδα Εν δράσει

Στηρίζουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υφυπουργείο Πολιτισμού της Κύπρου και η  Στέγη Σύγχρονου Χορού Λεμεσού.

Παραστάσεις:

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Πειραιώς 206, Ταύρος

Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00

Διάρκεια: 50'

Είσοδος Δωρεάν

Trailer: www.vimeo.com/388793045

Επικοινωνία:

www.eviedemetriou.com

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Facebook: @eviedemetrioudanceartist

Instagram: evie.demetriou

Γιώργος Κυρίτσης

Για ακόμα ένα σαββατοκύριακο οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν αυτό που λέμε ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Και σε ακόμα μία κοινοβουλευτική διαδικασία οι μεθοδεύσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας προκειμένου να κουκουλωθεί η υπόθεση θα ήταν κωμικές αν δεν ήταν ταυτόχρονα τόσο εξευτελιστικές για το κύρος της Βουλής. Ο Μητσοτάκης μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα ζόφου κατρακυλάει ταχέως προς την κάλπη, όπου και θα ηττηθεί.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών, όσο σοβαρό και να είναι όμως για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου, ωχριά μπροστά στις δομικού και διαρθρωτικού τύπου καταστροφές που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επιφέρει στο κράτος, στο δημόσιο συμφέρον και στους πολίτες. Το νομοσχέδιο για το ΕΣΥ που συζητείται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή είναι μια εμβληματική τέτοια περίπτωση. Το σχέδιο της κυβέρνησης με το νομοσχέδιο Γκάγκα -που κακώς λέγεται έτσι, αφού ήταν ο ίδιος ο Μητσοτάκης που είχε εξαγγείλει τις αλλαγές- στην πραγματικότητα γυρίζει τον υγειονομικό χάρτη της χώρας πενήντα χρόνια πίσω, πριν το ΕΣΥ, στην εποχή που νοσοκομείο σήμαινε ιδιωτική κλινική του καθηγητού κ. Τάδε για τους έχοντες τη δυνατότητα να πληρώσουν είτε με χρήματα στην άκρη είτε «σκοτώνοντας» ένα σπίτι. Το αποτέλεσμα ήταν τότε, και σε λίγο θα είναι και πάλι, η πλήρης οικονομική καταστροφή όποιου έρχεται σε επαφή με το σύστημα Υγείας. Και αυτή θα είναι η καλή περίπτωση, που θα αφορά όσους έχουν κάποια δυνατότητα, κάποια χρήματα στην τράπεζα ή κάποιο περιουσιακό στοιχείο. Για τους υπόλοιπους, για τη μεγάλη κοινωνική πλειονότητα, οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας θα είναι τυπικές, υποτυπώδεις και ανεπαρκείς. Το ΕΣΥ της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης είναι ήδη αποψιλωμένο από προσωπικό. Η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του από το παράθυρο θα το αποτελειώσει.

Τελικά θα αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιμετωπίσει μια τέτοια πραγματικότητα, που θα παλεύουμε να ξαναφέρουμε την Ελλάδα έστω στα… μνημονιακά κεκτημένα, διότι η «μεταμνημονιακή» διακυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει ζημιά στη χώρα για πέντε Μνημόνια από μόνη της.

avgi.gr

Συνέντευξη του Ανδρέα Παπανδρέου στο BBC στις αρχές τις δεκαετίας του '80. 

Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου (Χίος, 5 Φεβρουαρίου 1919 – Εκάλη Αττικής, 23 Ιουνίου 1996) ήταν Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος και ιδρυτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑ.ΣΟ.Κ.), του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση». Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας (21 Οκτωβρίου 1981 - 2 Ιουλίου 1989 και 13 Οκτωβρίου 1993 - 18 Ιανουαρίου 1996) μετά τη νίκη του στις εκλογές του Οκτωβρίου 1981, του Ιουνίου 1985 και του Οκτωβρίου 1993. Πριν αναμειχθεί στην πολιτική, ήταν καθηγητής Οικονομικών στις ΗΠΑ και συγγραφέας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ηγέτης με ευρύτατη λαϊκή αποδοχή: σε έρευνα της εφημερίδας Καθημερινή το 2007, η πρώτη κυβέρνησή του αναδείχθηκε η καλύτερη της Μεταπολίτευσης και ο ίδιος ο σημαντικότερος πρωθυπουργός της περιόδου. Ομοίως, σε δημοσκόπηση για την εφημερίδα Real News το 2010 και σε έρευνα της εταιρείας ALCO το 2013, ψηφίσθηκε ως ο καλύτερος πρωθυπουργός μετά το 1974.[1][2] Από την άλλη δημιούργησε πολλούς φανατικούς εχθρούς στο εσωτερικό, και προκάλεσε συχνά την αγανάκτηση της δυτικής κοινής γνώμης και σωρεία επικριτικών κειμένων στα δυτικά ΜΜΕ.[3] Ήταν ίσως ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη συμβολή στη διαμόρφωση του πολιτικού και κομματικού συστήματος στη σύγχρονη Ελλάδα. Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά».

Το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε ήταν το πρώτο κόμμα εξουσίας στην ελληνική ιστορία με μαζική οργάνωση (στα πρότυπα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας), αντί του παραδοσιακού κόμματος στελεχών, ένα πρότυπο οργάνωσης που θα υιοθετούσε από τον Παπανδρέου και η Νέα Δημοκρατία.[4] Από το κυβερνητικό του έργο ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική πολιτική ιστορία έχουν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης,[5] ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) και η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, η οποία παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις «βασιλικές» εξουσίες του Προέδρου.

Άλλες σημαντικές τομές των κυβερνήσεών του ήταν η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18, η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής (1982), η κατάργηση της σχολικής ενδυμασίας (1982), η θέσπιση των επιδομάτων (τέκνων, αναπηρίας κτλ.), η αναγνώριση του εργατικού ατυχήματος, οι αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, όπως αυτοί του τεντιμποϊσμού και της κατασκοπείας, η άσκηση ακηδεμόνευτης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και η μεγάλη ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και η παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες του Δημοκρατικού Στρατού.[6][4][7][8][9] Οι αντίπαλοι του Ανδρέα Παπανδρέου από τον συντηρητικό και τον φιλελεύθερο χώρο αναγνώρισαν τις προσπάθειές του να αποκαταστήσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που είχαν υποστεί διώξεις και ταπεινώσεις από το αυταρχικό μετεμφυλιακό κατεστημένο και να χτίσει κράτος πρόνοιας, αλλά επέκριναν την μεγάλη αύξηση των δημοσίων δαπανών και του δημοσίου χρέους στην οικονομική του διαχείριση, την προσπάθεια επιβολής στη δημόσια διοίκηση που του καταλόγισαν και την εξωτερική του πολιτική, την οποία θεωρούσαν μαξιμαλιστική και επικίνδυνη στις μεθόδους και τους στόχους της,[10] ενώ από τον χώρο της Αριστεράς υπήρξαν επικρίσεις για την αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων καθώς και για το καθεστώς προσωπολατρίας με το οποίο τον περιέβαλλαν τα πλήθη των πολιτικών οπαδών του.

Ένα έγγραφο που συντάχθηκε απο τους Dr. Peter McCullough, Greg Nigh και Anthony Kyriakopoulos από τον Μάιο του 2021, και δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουνίου 2022 στο περιοδικό Food and Chemical Toxicology. Περιγράφει λεπτομερώς την δράση της πρωτεΐνης spike των εμβολίων COVID και πως αυτή καταστρέφει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Στην εργασία που ονομάζεται «Εμφυτή Καταστολή του Ανοσοποιητικού», οι προαναφερθέντες και οι άλλοι συν-συγγραφείς εμβαθύνουν στους μηχανισμούς των εμβολίων COVID, δείχνοντας πώς καταστέλλουν το έμφυτο ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Το περιοδικό όταν δημοσίευσε την έρευνα προκάλεσε μεγάλο σάλο.

Πριν ακόμα και από τη δημοσίευσή της έρευνας, ξεκίνησε μια βρώμικη εκστρατεία για την απόσυρσή της, με την δικαιολογία ότι θα αποθάρρυνε τους ανθρώπους να λάβουν αυτές τις “σωτήριες” ενέσεις — χωρίς να εξεταστεί αν αυτά που περιγράφονταν ήταν αληθινά ή όχι…

Τελικά, αυτή η διαμάχη προκάλεσε την παραίτηση του εκδότη του περιοδικού και προσπάθησαν να δυσφημήσουν τον Σενέφ και τον ΜακΚάλοου όπου κατάφεραν να τους αφαιρέσουν τις ιατρικές τους άδειες.

Αυτό το περιστατικό δείχνει ξεκάθαρα γιατί ο επιστημονικός κόσμος σιωπά… Αυτοί οι βρώμικοι μηχανισμοί έχουν την δύναμη να εξοντώνουν όποιον τολμήσει να πει την αλήθεια για τα εμβόλια Covid, ακόμα κι όταν την παρουσιάζει με επιστημονικά δεδομένα στο κοινό.

Τι εξηγούσε η έρευνα

Τα G-τετραπλέγματα (G4) είναι στόχοι μεταγραφικής ρύθμισης σε ολόκληρο το γονιδίωμα και ως εκ τούτου αποτελούν νέο στόχο για το σχεδιασμό φαρμάκων. Το “G” στο G4 σημαίνει γουανίνη, επομένως το G4 είναι αλληλουχία DNA τεσσάρων γουανινών και είναι ένα από τα τέσσερα νουκλεοτίδια που αποτελούν τον βασικό κώδικα στο DNA. Είναι γνωστό ότι παίζει σημαντικό ρόλο σε ασθένειες όπως οι καρκίνοι και οι νευρολογικές διαταραχές.

Όπως εξήγησε ο Seneff, τα πριόντα, όταν διπλωθούν λάθος, δημιουργούν φύλλα βήτα και καθιζάνουν (διαλύονται) έξω από το κυτταρόπλασμα, προκαλώντας το σχηματισμό πλάκας. Αυτή η πλάκα είναι χαρακτηριστικό αρκετών νευροεκφυλιστικών ασθενειών σε ζώα και ανθρώπους, όπως η νόσος των τρελών αγελάδων, η νόσος Creutzfeldt-Jakob (η οποία προσβάλλει τα πρόβατα) και είναι χρόνια ασθένεια για τα ελάφια.

«Υπάρχουν όλες αυτές οι εξουθενωτικές νευροεκφυλιστικές ασθένειες που προέρχονται από την πρωτεΐνη ακίδα που δεσμεύεται στην πραγματικότητα με τα δικά της G4, τα οποία βρίσκονται στο δικό της RNA», εξηγεί ο Seneff στην έρευνα. «Με αυτόν τον τρόπο, προωθεί [η πρωτεΐνη πριόν] να αναδιπλωθεί εσφαλμένα (το DNA) σε λάθος σχήμα…

Τα εμβόλια COVID παράγουν μια έκδοση του αγγελιοφόρου RNA (mRNA) που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη ακίδας. Η έκδοσή τους είναι εμπλουτισμένη σε γουανίνες – παράγει πολύ περισσότερα G4 από το αρχικό mRNA που παράγει ο ιός – επομένως, είναι σε εντελώς διαφορετική μορφή.

Και υπάρχουν πολλά mRNA στο [COVID εμβόλιο]. Είναι μια μεγάλη δόση αυτού του mRNA που είναι εμπλουτισμένη σε G4… που στη συνέχεια… αναγκάζει το κύτταρο να παράγει την πρωτεΐνη prion. Έτσι, το κύτταρο παράγει την πρωτεΐνη prion στο πλαίσιο μιας κατάστασης με πολλά G4 να βρίσκονται γύρω από το mRNA του εμβολίου. Αυτή είναι μια πραγματικά επικίνδυνη κατάσταση για να προκαλέσει κακή αναδίπλωση της πρωτεΐνης πριόν και να προκαλέσει ασθένεια πριόν (Σπογγώδη Εγκεφαλοπάθεια)».

Πώς τα εμβόλια Covid προκαλούν αυτοάνοσα νοσήματα

Το mRNA εμβόλιο συσσωρεύεται στο λεμφικό μας σύστημα, στην σπλήνα και στα βλαστικά κέντρα όπου παράγονται τα αντισώματα. Για να παραχθούν αυτά τα αντισώματα, τα βλαστικά κέντρα απελευθερώνουν εξωσώματα. Αυτό οδηγεί στο φαινόμενο της «απόρριψης» και είναι η εξήγηση της ανοσολογικής καταστροφής που βλέπουμε να συμβαίνει. Ο Σενέφ εξηγεί:

«Τα εξωσώματα αποτελούν μέρος της διαδικασίας μέσω της οποίας τα κύτταρα επικοινωνούν για να προκαλέσουν την παραγωγή αντισωμάτων, που είναι ο στόχος του εμβολίου, όπου παράγει υψηλά επιπέδα αντισωμάτων IgG [ανοσοσφαιρίνης], τα οποία είναι και αυτά που σχετίζονται με τις αυτοάνοσες νόσους.

Δεν παράγει τα αντισώματα του βλεννογόνου. Κάνει IgG, το οποίο είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο επικίνδυνο εάν υπάρχουν πολλά αντισώματα. Αυτά μπορούν να προκαλέσουν αυτοάνοση νόσο μέσω του μοριακού μιμητισμού, και αυτό είναι μια άλλη πτυχή που συμβαίνει στα εμβόλια.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δημιουργείται το πρόβλημα αιμοπεταλίων όπου ο αριθμός των αιμοπεταλίων μειώνεται στο μηδέν, επειδή λαμβάνετε αντισώματα στα αιμοπετάλια με μοριακό μιμητισμό ή ακόμα και επειδή η πρωτεΐνη ακίδας συνδέεται με τα αιμοπετάλια. 

Γιαυτό και οι άνθρωποι παθαίνουν θρομβοπενία και VITT [προκαλούμενη από εμβόλιο ανοσοθρομβωτική θρομβοπενία], καταστάσεις που είναι απειλητικές για τη ζωή. Έχουμε … επτά πίνακες για διαφορετικές πτυχές των συμπτωμάτων του εμβολίου.

Αυτά τα εξωσώματα ταξιδεύουν προς το πνευμονογαστρικό νεύρο. καρδιά, εγκέφαλο και συκώτι. Προκαλούν ασθένειες σε όλα αυτά τα όργανα και το βλέπουμε πολύ καθαρά στις διάφορες βάσεις δεδομένων — το 98%, το 99% των αναφορών [ανεπιθύμητων ενεργειών] το 2021 για αυτές τις καταστάσεις ήταν [αποκλειστικά] απο εμβόλια COVID και το υπόλοιπο 1% ήταν όλα τα άλλα εμβόλια μαζί».

Μηχανισμός δράσης

Ελβετοί ερευνητές ανέφεραν πρόσφατα ότι ανακάλυψαν αυξημένα επίπεδα τροπονίνης στο 100% των ατόμων που έχουν υποστεί εμβόλιο COVID, υποδεικνύοντας ότι όλοι υποφέρουν σε κάποιο βαθμό απο καρδιακή βλάβη, ακόμη και αν είναι ασυμπτωματικοί. Ο Seneff εξηγεί τον μηχανισμό με τον οποίο το εμβόλιο COVID βλάπτει την καρδιά.

«Νομίζω ότι το όλο ζήτημα είναι η τοξική πρωτεΐνη ακίδας που απελευθερώνεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος στα βλαστικά κέντρα – το λεμφικό σύστημα και ο σπλήνας απελευθερώνουν αυτά τα εξωσώματα που ταξιδεύουν κατά μήκος των ινών τους και φτάνουν σε όλα αυτά τα κρίσιμα όργανα.

Ο σπλήνας έχει πολύ καλή σύνδεση με το ήπαρ, την καρδιά, τον εγκέφαλο και το έντερο μέσω του νευρικού συστήματος, ξεκινώντας από το σπλαχνικό νεύρο και μετά συνδέοντας το πνευμονογαστρικό νεύρο… Έτσι, αυτά τα εξωσώματα μεταναστεύουν κατά μήκος του πνευμονογαστρικού νεύρου και φτάνουν σε αυτά τα όργανα και προσλαμβάνονται από τα κύτταρα εκεί. Και όπου πάνε προκαλούν φλεγμονή.

Η πρωτεΐνη ακίδας του εμβολίου είναι πολύ καλή στο να προκαλεί φλεγμονές. Αυτό έχει αποδειχθεί σε πολλές μελέτες… Αναγκάζει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού να μεταναστεύσουν στην καρδιά, και έτσι παθαίνεις μυοκαρδίτιδα.

Επίσης παθαίνεις φλεγμονή στους μύες (μυοσίτιδα), η οποία είναι μυϊκή φλεγμονή, και αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Ήμουν σε επαφή με πολλούς ανθρώπους που υπέστησαν σοβαρή μυϊκή βλάβη από την πρωτεΐνη ακίδας, ακόμη και σε σημείο να εξασθενήσουν λόγω [φλεγμονής στους] μύες.

Έτσι, όχι μόνο η καρδιά, αλλά και οι σκελετικοί μύες επηρεάζονται επίσης με πολύ άσχημο τρόπο. Η φλεγμονή στον εγκέφαλο προκαλεί επίσης βλάβη στους νευρώνες και αυτό προκαλεί γνωστικές διαταραχές.

Έτσι, νομίζω ότι ο long COVID προκαλείται από την πρωτεΐνη ακίδας του εμβολίου που φτάνει στον εγκέφαλο. Πολλές εφημερίδες έχουν μιλήσει για μακροχρόνιο COVID και πιστεύουν ότι είναι η πρωτεΐνη ακίδας, όχι ο ιός, αλλά η ίδια η πρωτεΐνη ακίδας [που την προκαλεί]».

Ο ρόλος των MicroRNA

Ένα άλλο κομμάτι του παζλ σχετίζεται με τον ρόλο των microRNA, τα οποία είναι ενσωματωμένα στα εξωσώματα που ταξιδεύουν στους ιστούς. Τα MicroRNA δεν πρέπει να συγχέονται με το mRNA. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Τα microRNA είναι μικρά κομμάτια RNA, μήκους περίπου 22 νουκλεοτιδίων. Σε αντίθεση με το mRNA, το microRNA δεν κωδικοποιεί πρωτεΐνη.

Το mRNA στα εμβόλια είναι σχεδιασμένο να είναι εξαιρετικά ανθεκτικό. Κανονικά, το mRNA διαρκεί μερικές ώρες, αλλά το mRNA στα έμβολα κολλάει γύρω από την παραγωγή πρωτεΐνης στα κύτταρα για αρκετούς μήνες, τουλάχιστον κυρίως λόγω της υποκατάστασης του νουκλεοτιδίου ουριδίνη με ψευδουριδίνη.

Επειδή το mRNA είναι τόσο ανθεκτικό, τα σπληνικά κύτταρα πρέπει να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν την πρωτεΐνη ακίδας που δεν μπορούν να σταματήσουν να παράγουν, και ένας τρόπος για να το κάνουν αυτό είναι να σπρώχνουν την πρωτεΐνη ακίδας προς τα έξω με τη μορφή εξωσωμάτων. Αυτά τα εξωσώματα περιέχουν επίσης microRNA. Ινδοί ερευνητές βρήκαν δύο συγκεκριμένα microRNA σε άτομα που έλαβαν το έμβολο και αυτά τα microRNA παρεμβαίνουν στην απόκριση ιντερφερόνης τύπου 1.

“Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα της έρευνας μας”, λέει ο Seneff. «Μιλάμε για έμφυτη καταστολή του ανοσοποιητικού… λόγω της επίδρασης αυτών των microRNA που είναι συσκευασμένα με την πρωτεΐνη ακίδας.

Όπου πηγαίνουν [τα εξωσώματα], παραδίδουν αυτά τα microRNA, τα οποία διαταράσσουν την ικανότητα του ανοσοποιητικού κυττάρου να ανταποκρίνεται στην ιντερφερόνη τύπου 1. Αυτά τα microRNA έχουν στην πραγματικότητα έναν πολύ υψηλού επιπέδου ελεγκτικό ρόλο στη ρυθμιστική διαδικασία της βιολογίας. Ελέγχουν ποια γονίδια εκφράζονται».

Η εξήγηση των ξαφνικών θανάτων

Ο Seneff αναφέρει έρευνα σε ζώα από το 2005, στην οποία τα ποντίκια εκτέθηκαν σε έναν ιό που προκαλεί μυοκαρδίτιδα. Ήθελαν να δουν τι θα γινόταν αν τα ποντίκια έπασχαν από μυοκαρδίτιδα και μετά έπαιρναν μια δόση αδρεναλίνης. Έτσι, τα ποντίκια μολύνθηκαν με τον ιό που προκαλεί μυοκαρδίτιδα και στη συνέχεια, 120 ημέρες αργότερα, τους έκαναν ένεση αδρεναλίνης.

Η δόση που δόθηκε στα ποντίκια σκότωσε το 70%. Εν τω μεταξύ, τα ποντίκια ελέγχου που δεν είχαν μυοκαρδίτιδα δεν υπέστησαν καμία παρενέργεια όταν τους χορηγήθηκε η ίδια δόση αδρεναλίνης. Τα ποντίκια που πέθαναν, πέθαναν από καρδιακή ανεπάρκεια. Βασικά, οι καρδιές τους ήταν κατεστραμμένες για να αντέξουν την έκρηξη της αδρεναλίνης. Αυτός είναι ένας λόγος, που βλέπουμε τους αθλητές, να πέφτουν νεκροί ενώ ασκούνται.

Ψάχνοντας για άλλα χαρτιά, ο Seneff βρήκε ένα που περιγράφει λεπτομερώς την απόκριση ιντερφερόνης τύπου 1 στα κύτταρα χρωμαφίνης, τα κύτταρα που παράγουν την αδρεναλίνη. Η ιντερφερόνη τύπου 1 αναστέλλει και μειώνει την παραγωγή αδρεναλίνης.

Η θεωρία του Seneff είναι ότι τα εμβόλια COVID παρεμβαίνουν στην ικανότητα του σώματός μας να ανταποκρίνεται στην ιντερφερόνη τύπου 1, επιτρέποντας έτσι την απελευθέρωση υπερβολικής αδρεναλίνης. Εάν η καρδιά μας έχει υποστεί βλάβη από την πρωτεΐνη ακίδας, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ξαφνικός θάνατος, όπως έχουμε δει πολλές φορές.

«Νομίζω ότι αυτός είναι ένας βασικός λόγος με το πρόβλημα του ξαφνικού θανάτου, γιατί σίγουρα βλέπουμε πολλούς νέους ανθρώπους να πεθαίνουν ξαφνικά από καρδιακά προβλήματα», είπε.

Ταυτόχρονα, οι μικροθρόμβοι αίματος ενεργοποιούνται από την πρωτεΐνη ακίδας, η οποία έχει θανατηφόρα αποτελέσματα, και τα ενδοθηλιακά κύτταρα (τα κύτταρα που επενδύουν τα αιμοφόρα αγγεία σας) καταστρέφονται επίσης. Έτσι, δεν υπάρχει μόνο ένας μηχανισμός με τον οποίο τα τρυπήματα σας σκοτώσουν.

Η πρωτεΐνη Spike δημιουργεί τους απίστευτα σκληρούς θρόμβους αίματος

Σύμφωνα με τον Seneff, οι θρόμβοι αίματος συνδέονται και με την πτυχή του πριόν. Πολλές διαφορετικές πρωτεΐνες είναι αμυλοειδογόνες και μπορεί να αναδιπλωθούν λανθασμένα, προκαλώντας την κατακρήμνιση, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών στο αίμα μας. Οι θρόμβοι αίματος είναι δύσκολο να διασπαστούν και όταν προσθέτετε η πρωτεΐνη ακίδας σε αυτούς, γίνονται σκληροί σαν πέτρα.

Ο Seneff υποπτεύεται ότι η πρωτεΐνη ακίδας συνδέεται με το ινώδες, με αποτέλεσμα να αναδιπλώνεται λανθασμένα με τρόπο που την καθιστά πολύ ανθεκτική στη διάσπαση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις πρωτεΐνες πριόν. Όταν διπλώνουν λάθος, δημιουργούν ένα τζελ που γίνεται πιο πυκνό με την πάροδο του χρόνου.

“Απλώς κατακρημνίζεται αυτό το πράγμα και κάθεται εκεί για το υπόλοιπο της ζωής μας”, λέει ο Seneff. «Τίποτα δεν μπορεί να το καταστρέψει δεν είναι κανονικοί θρόμβοι. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού δεν μπορούν να το διασπάσουν. Απλώς μένει εκεί. Δεν μπορεί να διαλυθεί.”

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνιστώ να παίρνετε ινωδολυτικά ένζυμα όπως η λουμπροκινάση (που είναι το πιο αποτελεσματικό), η σεραπεπτάση και η νατοκινάση, πολλές φορές την ημέρα μία ώρα πριν ή δύο ώρες μετά το γεύμα, εάν παλεύετε με αυτά τα προβλήματα, καθώς βοηθούν στη διάσπαση του ινώδες. Για να λειτουργήσουν, πρέπει να τα παίρνετε μεταξύ των γευμάτων, με άδειο στομάχι, διαφορετικά θα λειτουργήσουν απλώς ως πεπτικό ένζυμο για τη διάσπαση της τροφής.

Μια άλλη τεχνική είναι να χρησιμοποιήσετε μια σάουνα κοντά στην υπέρυθρη ακτινοβολία , η οποία θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κακής αναδίπλωσης των πρωτεϊνών ενθαρρύνοντας την αυτοφαγία, τη φυσική διαδικασία καθαρισμού του σώματός σας.

Όπως επίσης εξήγησε ο Seneff. Ο αείμνηστος Luc Montagnier δημοσίευσε μια μελέτη περίπτωσης με 26 άτομα που ανέπτυξαν συμπτώματα ασθένειας πριόν μέσα στον πρώτο μήνα μετά το δεύτερο εμβόλιο τους. Όλοι πέθαναν, πολλοί μέσα σε τρεις μήνες από τη διάγνωσή τους. Πέθαναν, από αυτό που ήταν βασικά μια εξαιρετικά επιθετική μορφή της νόσου Creutzfeldt-Jakob (το ισοδύναμο της ανθρώπινης νόσου των τρελών αγελάδων).

Τα τρυπήματα COVID εξοντώνουν την ανοσοποιητική σας λειτουργία

Για να επιστρέψουμε στο σημείο που ξεκινήσαμε, φαίνεται ότι ο λόγος που τόσα άτομα με τρυπήματα προσβάλλονται από COVID και άλλες λοιμώξεις και πεθαίνουν από αυτές, είναι επειδή η ιντερφερόνη τύπου 1 καταστέλλεται. Αυτό καταστέλλει την ανοσολογική σας λειτουργία, καθιστώντας σας πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις.

Στη συνέντευξη, ο Seneff εξετάζει επίσης πώς η χρόνια έκθεση στο glyphosate είναι μια προδιαθεσική κατάσταση για κακά αποτελέσματα COVID-19, καθώς η glyphosate διαταράσσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό, παρακαλούμε ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη. Εξετάζουμε επίσης πώς τα συμπληρώματα γλυκίνης μπορούν να βοηθήσουν στην εκτόπιση της γλυφοσάτης στο σώμα σας, περιορίζοντας έτσι την επιβλαβή της επίδραση.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στους The Epoch Times .

Σε 40χρονη μητέρα χτυπάει πλέον η καρδιά της 21χρονης Έμμας που βρήκε τραγικό θάνατο στο τροχαίο με εγκατάλειψη στη Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η μεταμόσχευση, διάρκειας τεσσάρων ωρών, ολοκληρώθηκε το μεσημέρι και οι γιατροί ελπίζουν ότι όλα θα πάνε καλά. Μετά την εγχείρηση βρίσκεται διασωληνωμένη σε βαριά καταστολή. Η καρδιά της φοιτήτριας μεταμοσχεύθηκε σε 40χρονη μητέρα που είχε καρδιακή ανεπάρκεια και βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη.

Πού δωρίζονται τα υπόλοιπα όργανα της Έμμας που χάθηκε στο τροχαίο της Θεσσαλονίκης

Τα υπόλοιπα όργανα της δωρεάς μεταφέρθηκαν σε «Παπαγεωργίου» και «Ιπποκράτειο».

Μετά την απόφαση των γονιών της 21χρονης να δωρίσουν τα όργανά της, ξεκίνησε η διαδικασία αφαίρεσης και αξιολόγησης, η οποία ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ.

Σε εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία της μεταμόσχευσης του ήπατος σε ασθενή στο «Ιπποκράτειο».

Οι νεφροί αναμένεται να μεταμοσχευθούν σε ασθενείς που περιμένουν στη λίστα ληπτών, ενώ οι πνεύμονες κρίθηκαν ακατάλληλοι για μεταμόσχευση.

Οι δε κερατοειδείς αφαιρέθηκαν από οφθαλμιάτρους του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» και θα μεταφερθούν στην Τράπεζα Οφθαλμών του ΑΧΕΠΑ, όπου θα εξεταστεί σε ποιους ασθενείς θα μεταμοσχευθούν, καθώς υπάρχει περιθώριο μέχρι και 15 ημερών για τη μεταμόσχευσή τους.

Συγκλονιστικες ήταν όλες οι καταθέσεις συγγενών θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι που κατέθεσαν στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας. Η Μαργαρίτα Φύτρου, η οποία έχασε τον αδελφό της και τα δυο ανήλικα παιδιά  στη φονική πυρκαγιά τόνισε μεταξύ άλλων:

 «Στις 3 τα ξημερώματα μου τηλεφώνησε η σύζυγος του αδελφού μου και μου είπε το «Εβιτάκι βρέθηκε νεκρό». Πήγα στο Μάτι, συνάντησα τη γειτόνισσά μας που σώθηκε φεύγοντας προς Ραφήνα. Πρώτη έφυγε αυτή, πίσω ήταν αδελφός μου. Η διαδρομή του αδελφού μου προς διάσωση ήταν θανάσιμη. Την άλλη ημέρα ενός του οικοπέδου Φράγκου, βρέθηκε ο μικρούλης Ανδρέας και ο αδελφός μου», είπε η μάρτυρας και συνέχισε: «Ο αδελφός μου διακρινόταν για τη στοργικότητα του ως πατέρας και εάν είχε λάβει στοιχειώδη ενημέρωση θα είχε φύγει νωρίτερα. Το αυτοκίνητο του βρέθηκε ανέπαφο κατά τραγική ειρωνεία στη λεωφόρο Ποσειδώνος. Στις κρίσιμες ώρες που ο αδελφός μου βίωνε αυτό η Πολιτεία ήταν παντελώς ανύπαρκτη. Εάν είχε ενεργοποιηθεί το «112» θα είχαν σωθεί, όπως γίνεται σήμερα. Καμία προετοιμασία, κανένας σχεδιασμός. Όλοι έπρατταν κατά τη δική τους κρίση. Εάν είχε δεχθεί βοήθεια θα ζούσαν. Έτσι έγινε η εκατόμβη των θυμάτων και των εγκαυματιών. Μετά από εννέα μήνες, έφυγε και ο πατέρας με αυτόν τον καημό. Είναι λελογισμένο και επιβεβλημένο όλοι αυτοί που δεν έσπευσαν, όλοι αυτοί που ευθύνονται για τα λάθη και τις παραλείψεις της Πολιτείας, να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης και να τιμωρηθούν. Να δώσει το δικαστήριο μία δίκαιη τιμωρία για υπαίτιους. Τους εγκλώβισαν  χωρίς δυνατότητα διαφυγής…».   

Νωρίτερα, η Παρασκευή Τσαμπρου που βρήκε απανθρακωμένο τον πατέρα της μέσα στο αυτοκίνητό του, 100 μέτρα μακριά από το σπίτι τους, ανεφερε: «Τους άφησαν στο έλεος, δεν έκαναν απολύτως τίποτα».  Η μάρτυρας όπως  και η σύζυγος όσο και ο γιος του θύματος κατέθεσαν πως  δεν υπήρχε ούτε ένα πυροσβεστικό μέσο, ούτε αεροπλάνο, ούτε όμως ποτέ ακούστηκε, όπως ανέφεραν, κάποια σειρήνα για να τους προϊδεάσει για την καταστροφή που έρχονταν.

«Όταν έφτασα στο αυτοκίνητο και αφού έσκυψα και κοίταξα δεν είδα τίποτα και πήγα να φύγω. Και κάποιος τότε μου φώναξε – δε ξέρω ποιός – «κοίταξε καλύτερα». Είδα τον πατέρα μου πεσμένο στη θέση του συνοδηγού με τα χέρια του να κρατάει το κεφάλι. Μου είπαν ότι δεν μπορώ να είμαι σίγουρη ότι είναι ο μπαμπάς μου αυτός. Τους ζήτησα να ανοίξουν το πορπ μπαγκάζ, γιατί ήξερα ότι είχε βάλει το σκύλο μέσα για να μην φοβηθεί», είπε η κ. Τσάμπρου, η κόρη του αδικοχαμένου άνδρα για να προσθέσει με δάκρυα στα μάτια: «Δε το κάνανε. Το έκανα εγώ. Πήρα το κινητό μου και έριξα φως στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και είδα τον σκύλο μέσα. Τους είπα ότι σε αυτό το αμάξι βρίσκεται πλήρως απανθρακωμένος ο πατέρας μου. Το αυτοκίνητο είχε λιώσει αλλά η πινακίδα μπορούσε να αναγνωριστεί. Έφυγα, δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Τον πατέρα μου πήγαν να τον παραλάβουν στις 7 το πρωί, την άλλη ημέρα. Κανείς δε μας ενημέρωσε για τα επόμενα στάδια. Μόνη μου έψαξα για να βρω τηλέφωνα και τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να πάω. Μου είπαν αρχικά για Γουδί και μετά μου είπαν «κακώς σας είπαν να πάτε στο Γουδί έπρεπε να πάτε στο Σχιστό». Μετά μας έστειλαν πάλι στο Γουδί, όλη την ημέρα αυτή η ιστορία, πέρα δώθε».

Η μάρτυρας αναφερομενη στις προσπάθειες που κατέβαλλε μαζί με τον αδελφό της για να βρουν τον πατέρα τους, ειπε:. «Αρχίσαμε να ψάχνουμε. Πήγαμε στο κέντρο Υγείας Ραφήνας στις 2: 30 το βράδυ. Μας είπαν ότι το είχαν εκκενώσει. Μας προέτρεψαν να πάμε στο Λιμάνι της Ραφήνας που βγάζανε ανθρώπους με βάρκες. Δε βρίσκαμε τίποτα. Στο λιμεναρχείο μας είπαν να δηλώσουμε τον πατέρα μου αγνοούμενο. Αφήσαμε τα στοιχεία του πατέρα μου και τα τηλεφωνά μας σε κάποια άτομα που ήταν από το Ερυθρό Σταυρό, στο Λιμάνι».

Νωρίτερα, η κόρη του θύματος είχε καταθέσει πως στις 2:30 τα ξημερώματα έφτασε στο σπίτι της με έναν εθελοντή και άρχισαν να ψάχνουν για να βρουν τον πατέρα της. «Μπήκαμε στο σπίτι και ενώ ψάχναμε, συνειδητοποιήσαμε ότι το σπίτι καίγονταν. Φωνάξαμε ένα Πυροσβεστικό αλλά χωρίς ανταπόκριση. Ο εθελοντής και ένας ακόμη μπήκαν στο σπίτι μας με κίνδυνο της ζωής τους, δεν είχαν τίποτα για προστασία. Κατάφεραν να περιορίσουν τη φωτιά και διαπίστωσαν ότι ο πατέρας μου δεν ήταν μέσα.. Δεν υπήρχε κανείς να ενημερώσει τους κατοίκους ότι έπρεπε να φύγουν, να εκκενώσουν. Απλά τους άφησαν έτσι στο έλος…. Ο παππούς μου, η μητέρα μου και ο αδελφός μου σώθηκαν από θαύμα...Η ειρωνεία είναι ότι όταν έγινε η άσκηση υπήρχαν τα ίδια δεδομένα όπως εκείνη την ημέρα της πυρκαγιάς, ίδιοι άνεμοι, οι ίδιες συνθήκες. Αλλά εκεί λειτούργησαν όλα άψογα, γιατί κατάφεραν να συντονιστούν όλοι, εναέρια μέσα ΕΚΑΒ, Αστυνομία, Drones. Αλλά 2,5 μήνες μετά δεν λειτουργούσε τίποτα. Ίδια περιοχή, ίδιες συνθήκες. Σε παλαιότερες πυρκαγιές μας είχε κάνει εντύπωση ότι είχε περάσει αεροπλάνο και είχε ρίξει υγρό ειδικό. Σε άλλες πυρκαγιές πέρναγε περιπολικό με μεγάφωνα και έλεγε «εκκενώστε». Αυτή τη φορά τίποτα. Από τότε προσπαθούμε να καταλάβουμε τι πήγε λάθος. Όλα πήγαν λάθος, ήταν μόνοι τους και όσοι σώθηκαν, σώθηκαν από θαύμα. Αεροπλάνα είδα την επόμενη ημέρα αφού είχε σβήσει η φωτιά. Ήταν όλες οι δυνάμεις στη Κινέττα….». 

Ακολούθως στο δικαστήριο κατέθεσε, ο γιος του θύματος Νικόλαος Τσάμπρος, ο οποίος ανέφερε: «Ο πατέρας μου πήρε το σκύλο μαζί τον έβαλε στο αμάξι και γύρω στα 6:50 φύγαμε από το σπίτι. Έφευγαν αρκετοί, απ τη γειτονιά. 100 μέτρα από το σπίτι μας κατάλαβα πως ήταν αδύνατον να περάσω. Ο πατέρας μου ήταν ένα αυτοκίνητο πίσω από εμένα… Έκανα  αναστροφή και ένας γείτονάς μου, μου φώναξε να φύγουμε από άλλο δρόμο. Ξαφνικά πέφτανε πύρινες μπάλες, ακούγονταν εκρήξεις, επικρατούσε μια κατάσταση σαν να ήταν σε πόλεμο. Θεωρούσα ωστόσο ότι ο πατέρας μου ακολουθούσε από πίσω. Περιμέναμε μέσα στο αυτοκίνητο τον πατέρα μου, ο οποίος δεν ακολουθούσε. Ξεκίνησα να τον παίρνω τηλέφωνο δεν το έβρισκα. Περιμέναμε χωρίς ανταπόκριση. Μετά από 30 περίπου λεπτά προσπαθήσαμε να πάμε σε ένα φιλικό σπίτι στα Γλύκα Νερά Ο πατέρας μου πρέπει να απανθρακώθηκε γύρω στις 6. Ψάχναμε με την αδελφή μου σε νοσοκομείο, στο λιμενικό μήπως και τον βρούμε. Βρήκανε το αυτοκίνητή του κάθετα που σημαίνει ότι πήγε να κάνει αναστροφή όμως κάτι έγινε εκεί και δεν μπόρεσε».

Ο μάρτυρας ανέφερε πως εκείνη την ημέρα, «ήμασταν μόνοι μας» καθώς όπως είπε δεν υπήρχε κανείς, ούτε πυροσβεστικά, ούτε αεροπλάνα. Όπως είπε, το μόνο που είδε ήταν ιδιώτες, που προσπαθούσαν να βοηθήσουν.

Τέλος, η σύζυγος του θύματος, Μαρία Τσάμπρου, είπε στο ακροατήριο: «Ο άντρας μου κάηκε ζωντανός, μαρτύρησε. Εγώ ο πατέρας μου και ο γιος μου ζούμε κατά τύχη, δε ξέραμε που πηγαίναμε, δεν γνωρίζαμε τίποτα. Μέσα στο κέντρο της Αθήνας είναι δυνατόν; Ένα ελικόπτερα να περάσει δεν άκουσα, μια σειρήνα να ηχήσει δεν άκουσα, τόσες οικογένειες να διαλυθούν; Δε ξέρω τι να πω….». 

Εισαγγελέας: Ζητήσατε κάποια εξήγηση;

Μάρτυρας: Τι να την κάνω την εξήγηση; Δε μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου, έχασα τον άνδρα μου. Να πουν τι; Γιατί δεν μπόρεσαν;

 Η δίκη θα συνεχιστεί την 1η Δεκεμβρίου

Extra Εορταστικές Παραστάσεις:

• Δευτέρα 26/12/22 18:00
• Τρίτη 27/12/22 18:00
• Δευτέρα 02/01/23 18:00
• Τρίτη 03/01/23 18:00

Δεν θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω παραστάσεις:

•  
• Σάββατο 24/12/22
• Σάββατο 31/12/22

check here: https://www.viva.gr/tickets/theater/neos-akadimos/i-pontikopagida/

Οι εικόνες από την τραμπούκικη έφοδο στο σπίτι της χαμηλοσυνταξιούχου Ιωάννας Κολοβού, με στόχο την έξωσή της, το πρωί της Δευτέρας ήταν ανατριχιαστικές και συνάμα ενδεικτικές της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία τάσσεται σε ακόμα μία περίπτωση απέναντι στην κοινωνία.

Η χαρακτηριστική τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, που ουσιαστικά επέρριψε ευθύνες στην Ιωάννα Κολοβού, σημειώνοντας ότι «δεν χρησιμοποίησε τις δυνατότητες που της δίνει ο νόμος» ήταν ενδεικτική του τρόπου που επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αντιμετωπίσει την υπόθεση, έχοντας… προειδοποιήσει προ διετίας για τη γραμμή που θα ακολουθήσει συνολικά στο θέμα της πρώτης κατοικίας, μέσω του Άδωνη Γεωργιάδη.

Το 2020, ο Άδωνης Γεωργιάδης χαρακτήρισε ως… επιζήμια για την οικονομία την απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας, απαντώντας στη Φώφη Γεννηματά και αφήνοντας… άφωνο το ακροατήριο της εκδήλωσης του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου.

«Απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας δεν υπάρχει σε καμία προηγμένη οικονομία, και ούτε πρέπει να υπάρχει. Είναι και ζημία για την οικονομία να υπάρχει, ούτε πρέπει να υπάρχει», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, φανερώνοντας με κυνικό και χαρακτηριστικό τρόπο την αναλγησία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Υψηλόβαθμα στελέχη του ΟΗΕ ηγούνται σατανιστικών οργανώσεων με άντρο τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Νέας Υόρκης 

https://aperopia.fr/11-2022/giati_o_ohe_proagei_ti_thriskia_twn_magiswn_kai_ton_paganismo/

© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Στην προηγούμενη ανάρτησή μας περιγράψαμε πως ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μωρίς Στρονγκ, επινόησε το τέχνασμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη από το διοξείδιο του άνθρακα, για να αλλάξει τη συμπεριφορά των μαζών με τρόπο ώστε να μην αντιδρούν στην επιβολή ενός παγκόσμιου τεχνοκρατικού ολοκληρωτισμού.

Ο Στρονγκ όμως μέσα σε όλες τις άλλες ηγετικές θέσεις που είχε, υπήρξε και πρόεδρος της αποκρυφιστικής οργάνωσης «Ναός της Κατανόησης» που συνδέεται με τη λατρεία των μαγισσών Γουίκα και τον τεκτονικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Νέας Υόρκης, αποδεδειγμένο άντρο παγανιστικών τελετών.

Δυστυχώς, ο περισσότερος κόσμος αγνοεί την πραγματική λειτουργία του ΟΗΕ και ποιοι κρύβονται πίσω του, όπως αγνοεί και την πραγματική ιστορία και προϊστορία.

Η βαρβαρότητα στην οποία έχει περιπέσει η Δύση, θα σταματήσει μόνο όταν οι περισσότεροι άνθρωποι μάθουν ότι μη εκλεγμένα άτομα και σκοτεινοί οργανισμοί αποφασίζουν για τις τύχες μας εξαιτίας της άγνοιάς μας και ότι η προϊστορία και η ιστορία δεν ήταν ποτέ αυτή που νομίζουμε.

Η θρησκεία Γουίκα
 

Η θρησκεία Γουίκα (Wicca) προήλθε από ένα νεοπαγανιστικό κίνημα του πρώτου μισού του 20^ού αιώνα, που δεν ήρθε στην επιφάνεια παρά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου νομιμοποιήθηκε ως θρησκεία η οποία προωθεί τη μαγεία.

Η Γουίκα είναι ένα συνονθύλευμα παγανιστικών πρακτικών δανεισμένων από τις προ-χριστιανικές θρησκείες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της δυτικής Ασίας, της Ινδίας και της βόρειας Αφρικής, και σήμερα είναι πλέον η κορυφαία διεθνής ένωση μαγισσών στον κόσμο.

Τον γουικανισμό (wiccanism) εμπνεύστηκε ο Βρετανός συγγραφέας, θεοσοφιστής, ροδόσταυρος και τέκτονας, Τζέραλντ Γκάρντερ (Gerald Gardner, 1884-1964), που ισχυρίστηκε ότι συνέλαβε την ιδέα την αναβίωσης της μεσαιωνικής μαγείας, αφού μυήθηκε σ’ αυτόν από μία ομάδα μαγισσών. 

Η συνέχεια του άρθρου εδω :

https://aperopia.fr/11-2022/giati_o_ohe_proagei_ti_thriskia_twn_magiswn_kai_ton_paganismo/

Ο Τσέχωφ κι Εγώ
Άντον Τσέχωφ – Θεοδόσης Πελεγρίνης
“Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού”  ⦁  “Η σταφίδα”
Σουρεαλιστική ιλαροτραγωδία
Κάθε Πέμπτη στις 8:00μμ στο Θέατρο Παραμυθίας

 Το έργο «Ο Τσέχωφ κι εγώ» έρχεται να μας υπενθυμίσει την κακοποίηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο,
ένα παμπάλαιο φαινόμενο που εξακολουθεί να υφίσταται ακέραιο στις μέρες μας

«Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού», από τα δημοφιλέστερα μονόπρακτα του Άντον Τσέχωφ, καθώς και το νέο αλληγορικό θεατρικό έργο του Θεοδόση Πελεγρίνη «Η σταφίδα», έρχονται να αλληλοσυμπληρωθούν σε μια σουρεαλιστική παράσταση με τίτλο «Ο ΤΣΕΧΩΦ ΚΙ ΕΓΩ».  Μια παράσταση με πρωτότυπη ματιά, ανάλαφρη και παράδοξη.

Παράλληλα προς την κακοποίηση της γυναίκας, που έχει, δικαίως, καταστεί κυρίαρχο ζήτημα της κοινωνίας μας, υφίσταται η κακοποίηση του άνδρα, η οποία δεν έχει αντιμετωπιστεί ίσως με την ανάλογη ευαισθησία.  Στο έργο «Ο Τσέχωφ κι εγώ» διεκτραγωδούνται κατά τρόπον ευτράπελο, ως επί το πολύ, τα βάσανα που υφίσταται ο ήρωάς του από την ασύστολη εκμετάλλευση της συζύγου του.  Όσο κι αν υποφέρει αυτός από την ιταμή συμπεριφορά της συζύγου του, παρόλα αυτά παραμένει πιστός σύντροφός της. Εξακολουθεί να την αγαπά, προκαλώντας έτσι την συμπάθεια που συνοδεύει έναν τραγικό ήρωα.  Η κακοποίηση, καθώς δεν περιορίζεται στην γυναίκα μόνο ή στον άνδρα μόνο, είναι ένα στίγμα πάνω στον άνθρωπο στην ολότητά του.  Την κακοποίηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, ένα παμπάλαιο φαινόμενο που εξακολουθεί να υφίσταται ακέραιο στις μέρες μας, έρχεται να μας υπενθυμίσει το έργο «Ο Τσέχωφ κι εγώ».

Ο έξοχος Ρώσος πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας Άντον Τσέχωφ πρωτοδημοσίευσε το μονόπρακτο «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» το 1886.  Το έργο αναθεωρήθηκε από τον συγγραφέα το 1902 (δύο χρόνια πριν από τον θάνατό του) και είναι πιο γνωστό στη β’ εκδοχή του.

Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης, ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, έχει συγγράψει, μεταξύ άλλων, θεατρικά έργα που αναφέρονται στη ζωή και τη δράση κορυφαίων φιλοσόφων (Θαλής, Ηράκλειτος, Πλάτων, Αριστοτέλης, Μάρκος Αυρήλιος, Ντεκάρτ, Καντ, Σοπενχάουερ, Νίτσε, Βίτγκενσταϊν), τα οποία ανέβηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2006-2012) υπό τον γενικό τίτλο «Η φιλοσοφία στη σκηνή». Τα θεατρικά του έργα «Αυτογραφία», «Ένα τριήμερο στην εξοχή», «Ιουλιανός», «Τρύπιο βαρέλι» και «Φθορά, φορά, φθορά», στα οποία συνέπραξε ως ηθοποιός, έχουν ανέβει σε σκηνές των Αθηνών, της ελληνικής περιφέρειας και του εξωτερικού.

Ταυτότητα της παράστασης
Ο Τσέχωφ κι Εγώ
Σουρεαλιστική ιλαροτραγωδία
«Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Άντον Τσέχωφ, «Η σταφίδα» του Θεοδόση Πελεγρίνη
Σκηνοθεσία: Αλμπέρτα Τσοπανάκη
Σκηνικά: Πάολα Γερολυμάτου
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Σχεδιασμός φωτισμού:   Μιχάλης Ομουρτζάνης
Video Art - Μουσική επιμέλεια: Διονύσης Λυκιαρδόπουλος
Φωτογράφιση: Αντώνης Στελιανέσης
Βοηθός σκηνοθέτη: Λύσανδρος Βασιλακόπουλος
Παίζουν: Θεοδόσης Πελεγρίνης, Αλμπέρτα Τσοπανάκη
Παραγωγή: Θεατροσκόπιο

Info
Παραστάσεις: κάθε Πέμπτη στις 20:00
Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2022 (έως 6/4/2023)
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Εισιτήρια: 12 €, 8 € (φοιτητικό, ανέργων ΑΜΕΑ)

Θέατρο Παραμυθίας
Παραμυθίας 27 και Μυκάλης, Κεραμεικός
Στάση μετρό Κεραμεικός